ریشه ی انسان فراموشیست
|
|
حرف رفتن را نزده ،
دست ها برای نبودنم
رقص شادی می کنند ....
ومن
- بی خبر از آدمها-
دست تکان میدهم،
اشک میریزم
در خیالات یلدایی ام
روزها را یکی یکی ورق میزنم ....
من هنوز نرفته،
جای پای خاطراتم رنگ شده ....
و انسان
ریشه اش
فراموشیست ....
معصومه کهندانی
نظرات شما عزیزان:
payam 
ساعت15:13---27 مرداد 1393
درود.خوشحال میشم به وبلاگ من سر بزنید kooori.blogfa.com
خاطره 
ساعت8:52---15 شهريور 1392
ﺧــــــﻮﺍﺳــﺘـــــــﻦ ....
ﺗـــــــﻮﺍﻧــــﺳﺘـــﻦ ﻧﻴــــــﺴـﺖ !
ﻫــﺮ ﭼــﻘــــــــﺪﺭ ﻓــــــﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐــــﺮﺩﻥِ ﺗـــﻮ ﺭﺍ ﺧــــﻮﺍﺳﺘـﻡ ....
ﻧـــــــﺘـــــﻮﺍﻧـﺴــﺘــ
ساحل 
ساعت0:44---26 مرداد 1392
قشنگ بود ولی چقد "و" معصومه از تو بعیده!درسته شاید 3-4 تا بیشتر نباشه ولی تو ذوق میزنه به نظر من
|
یک شنبه 13 مرداد 1392برچسب:,
|
|
|
|
|